#24

Wieczorem wyszłam z Kubą na spacer. Strasznie za nim tęskniłam. Same rozmowy przez telefon czy skype mi nie wystarczają, więc tematów nam nie brakowało. Pogoda nas nie rozpieszcza, więc postanowiliśmy wejść do jakiegoś baru. Kiedy byliśmy już w środku, doznałam niemałego szoku, widząc pół Skry i Zaksy.
- Chodźmy stąd.. - westchnęłam patrząc na Bartka obejmującego dziewczynę z meczu.
- Nie możesz cały czas uciekać - uśmiechnął się lekko.
- No dobra - wywróciłam oczami.
Podeszłam do stolika, gdzie siedzieli siatkarze. Wojtek siedział tyłem do wejścia, więc to wykorzystałam. Zasłoniłam mu oczy rękoma i uśmiechnęłam się szeroko do Kłosa.
- Co jest?!
- Cześć Wojtuś - pocałowałam go w policzek. Zaśmiałam się, widząc jego minę - no co się tak na mnie patrzysz jakbym duchem była? - zajęłam miejsce koło niego. Z mojej drugiej strony usiadł Kuba. I wszystko byłby świetnie, gdyby na przeciwko mnie nie było Bartka. Na prawdę ciężko jest unikać kogoś wzroku, kiedy siedzi się praktycznie twarzą w twarz. Na szczęście jakoś mi to wychodziło.
- Tak właściwie to skąd wy się znacie? - zapytał nagle Wrona.
- Poznaliśmy się w Spale - przytuliłam się do Kuby - chodziłam tam przez jeden semestr do szkoły.
No i się zaczęło. Rozmowa zeszła na temat naszych przygód w internacie.
- A pamiętasz jak pisałaś nam piosenkę na Dzień Absolwenta? - zaśmiał się Kuba.
- Wypraszam sobie, gdyby nie ja, nie zrobiłbyś takiej furory - dźgnęłam go w brzuch.
- Komponujesz ? - Wojtek spojrzał na mnie z zaciekawieniem.
- Żeby tylko! Wiecie jak ona śpiewa?! - Kuba odpowiedział za mnie. Spojrzałam na niego wzrokiem mordercy.
- Zabiję - wysyczałam przez zęby.
- To może nam coś zaśpiewasz? - zapytała siedząca obok Kurka blondynka.
- Raczej nie - skrzyżowałam ręce.
- Nie daj się prosić - mówi Karol.
- Nie.
- Nika - Wojtek patrzy na mnie oczami ze Shreka. No i jak tu się takiemu oprzeć?!
- Nie mam gitary - wymyślam na poczekaniu.
- To się akurat da załatwić -  Kuba odchodzi na chwilę od stolika i wraca ze sprzętem - ten miły pan ze stolika obok zgodził się pożyczyć - szczerzy się do mnie.
- Obiecuję, że Cię kiedyś wykastruję - syczę w stronę Rudego.
- Też cię kocham - wysyła mi buziaka w powietrzu.
Zabieram mu gitarę, siadam wygodnie i wzdycham lekko. Układam palce na gryfie i zaczynam grać. Wykonuję piosenkę. Kiedy kończę, zdaję sobie sprawę, że śpiewałam patrząc Bartkowi w oczy. Rozlegają się brawa.
- Nie dość, że tańczy, to jeszcze gra i śpiewa.. - Wrona spojrzał na mnie z rozmarzeniem - ty to masz szczęście Włodi - wzdycha.
- Przepraszam - mówię i wciskając Kubie gitarę wybiegam z lokalu. Opieram się o chłodną ścianę i zamykam oczy. Oddycham głęboko.
- Nika.. - słyszę jego głos. Łzy ponownie dają o sobie znać.
- Czego chcesz? Znowu się z kimś założyłeś?
- To nie tak.. - wzdycha lekko.
- A jak do cholery?! - krzyczę - myślisz, że przyjdziesz tutaj, powiesz głupie przepraszam i wszystko będzie w porządku?
- Ja na prawdę nie chciałem. Popełniłem błąd, wiem o tym. Ale chciałbym go naprawić - podchodzi do mnie.
- Idź go naprawiać ze swoją nową dziewczyną. O nią też się założyłeś? - spojrzałam mu w oczy.
- Nie kocham jej, tylko ciebie.
- Ale ja ciebie już nie kocham Bartek.
- Powiedz to patrząc mi w oczy - uniósł mój podbródek do góry.
- Nie kocham cię - powiedziałam patrząc w niebieskie tęczówki bruneta. Odszedł bez słowa.
- Przeziębisz się - dochodzi do mnie głos Wojtka. Chwilę później na moich ramionach ląduje jego ciepła bluza - nie płacz. Nie warto - przytula mnie do siebie.
- Słyszałeś? - pociągnęłam nosem.
- Przypadkiem.. - westchnął.
- Głupia jestem, prawda ? - zaśmiałam się lekko.
- Nie jesteś - całuje mnie w czoło - kochasz go ?
- Nie - mówię patrząc mu w oczy - ale cały czas boli mnie to, że po raz kolejny ktoś się mną tak zabawił.

~*~

Siedzieliśmy z chłopakami w barze. Nagle w drzwiach zauważyłem Weronikę z Kubą. Spojrzałem na Natalią, siedzącą obok mnie. Nim się obejrzałem, Nika razem z Jarskim siedzieli z nami. Kiedy zeszło na temat Spały i naszych odpałów, chciałem włączyć się do rozmowy. Postanowiłem jednak siedzieć cicho. Atmosfera i tak jest już dziwna, więc wolałem nie pogarszać sprawy.

W którymś momencie, nie wiem nawet skąd, Nika trzymała w rękach gitarę. Czułem się dziwnie, kiedy zdałem sobie sprawę, o czym jest piosenka, którą wykonuje. Miała racje. Jestem kretynem. W pewnej chwili Nika tak po prostu  wybiegła z baru.

- Wojtek zostaw ich, proszę. Muszą pogadać - Kuba zatrzymuje Włodarczyka, kiedy wybiegam za Weroniką.

Poczułem dziwne ukłucie z okolicach serca, kiedy Nika powiedziała mi, że mnie już nie kocha.

- Powiedz to patrząc mi w oczy -  nie mogłem uwierzyć w jej słowa.

- Nie kocham cię.

Westchnąłem lekko i wróciłem do baru. W drzwiach minąłem się z Wojtkiem.

- Jeżeli dowiem się, że ją skrzywdziłeś.. - patrzę mu w oczy i siadam przy stoliku.

_________________________________________

Chyba jednak Bartek z Niką się nie spikną znowu :D

chyba, że tego chcecie, to coś się wymyśli.. ;p

wolicie, żeby była z Bartkiem czy z Wojtkiem ;> ?

Pozdrawiam ;*